Weerstand

“Waarom stop je niet gewoon met nagelbijten, het staat zo lelijk!” Niet zomaar alleen een vraag, er komt meteen een oordeel achteraan. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen: ”He wat leuk, het past ook zo goed bij je!” Al zeker 30 jaar krijg ik tips en trucs van ex-bijters en andere ervaringsdeskundigen over deze slechte gewoonte. Tot nu toe zonder resultaat. Ik voel weerstand bij elke vraag, hoe goed bedoelt ook.

Er zijn wereldwijd meer dan 600 miljoen nagelbijters en daar ben ik er een van. Ik bijt, knaag en pulk al zolang ik me kan herinneren. Op mijn schoolfoto uit de kleuterklas, heb ik twee blokjes in mijn hand, een lieveheersbeest ringetje aan mijn vinger en tien afgekloven nageltjes.

Toen ik een jaar of zeven was, had ik even de motivatie om te stoppen: Mijn vader bezat een prachtig, van alle gemakken voorzien, bordeauxrood, Zwitsers zakmes en mijn broer had een kleiner exemplaar. Hetzelfde rood met zo’n zilverkleurig kruis erop. Ik had alleen de folder met alle verschillende types en droomde van zo’n multifunctioneel mes. Soms mocht ik er ook mee spelen en dan kwam al snel een groot probleem aan het licht. Om het mes te openen moest je je nagel in een inkeping in het blad steken en zo het mes uitklappen. Dat lukte mij alleen met mijn voortanden. Niet zonder risico natuurlijk. Met moeite kreeg ik de tandenstoker, het pincet en de kurkentrekker eruit. Mijn vader, die mij zag wegdromen bij de folder vol ezelsoren, besloot, dat ik het mes kreeg, mits ik het met mijn eigen nagels kon openen. Ik deed even mijn best, maar niet lang genoeg en heb ik het mes nooit gekregen. Dat was misschien maar beter ook. Ik had waarschijnlijk meteen een slagaderlijk bloedbad aangericht. Mijn vader kende mijn gebrek aan doorzettingsvermogen en ging daardoor vol vertrouwen deze weddenschap met mij aan.

Op internet lees ik anti-bijt tips, die zo simpel en cliché zijn, dat het lijkt of nagelbijten altijd in combinatie gaat met een verstandelijke beperking. Vooral de tip: “plak alle tien de nagels af met pleisters” vind ik hilarisch. Ik zie mezelf al staan op mijn werk. Ik zou uit pure schaamte aan mijn teennagels beginnen.

Eigenlijk ben ik nooit gestopt, omdat ik het wel prima vind. Ik val er niemand mee lastig, pel mijn mandarijn gewoon met een mesje en schaad niemands gezondheid. Het zijn vooral anderen die het vies vinden of nerveus worden van mijn gepiel.

Een voordeel van nagelbijten is dat mijn weerstand hoog is. Vanwege alle, onder mijn nagels opgehoopte bacteriën, die ik al jaren binnenkrijg met bijten. Ik bouw ondertussen dus ontzettend aan mijn weestand op deze manier. Dat moet wel zo, want dat dopje van die pot vitaminepillen, krijg ik altijd zo verdomd lastig open….