Daarom dus!

Ooit deed ik bij een coach het talentenspel. Een onderzoek naar je talenten en hoe je die in kan zetten. In dat spel ben jij koning van je koninkrijk en zijn jouw talenten je lakeien. Natuurlijk ging daar een hoop soul searching aan vooraf, maar dat zal ik je besparen.  Van alle talenten aanwezig kies je er twaalf, die voor jou het belangrijkst zijn.  Ik kwam blij thuis: twaalf talenten en nog knap ook! Want mijn grootste talent is toch wel zelfspot…en die stond niet eens op mijn tussen mijn lakeien!

Schrijven was een van die talenten,  iets wat ik altijd leuk heb gevonden, maar waarvan ik niet wist wat ik er mee moest. “Ga dan toch schrijven”, zei mijn coach. Waarover? “Gewoon daarover”, kaatste zij terug. En wie zit daar op te wachten? Ik liet het even bezinken…een jaar of drie!

Omdat ik  een kei ben in uitstellen en beren op de weg, heb ik het even geparkeerd. Gelukkig had ik genoeg om me heen, wat op dat moment ook belangrijk was… Cato bv, die nog maar een baby was. Een fotostudio waar ik carrière wilde maken. Mijn gewone werk natuurlijk. Het huishouden, de passiebloemen in de tuin, de konijnen, laat ik mijn haar groeien of niet en vele andere belangrijke overpeinzingen. In die tijd kocht ik ook het boek: “Doe het vandaag! Stap voor stap, je uitstelgedrag te lijf” Ik ben er nooit in begonnen, treffend genoeg. Stoflaagje erover.

Maar zoals dat gaat met dingen die je parkeert, vroeg of laat is je parkeerplaats vol en kijk je weer eens kritisch naar wat daar precies allemaal ook weer stond. Zo laaide bij mij de passie voor het schrijven weer op het afgelopen jaar. Zorgde voor een sneller kloppend hart en een glimlach op mijn gezicht!

Vandaar dat ik dit nieuwe jaar begin met een blog, met tekst en beeld. Omdat ik er blij van word en hoop dat het bij jou ook een glimlach brengt. Weg met die beren, ik zet een lakei in! Op de vraag: “Een blog, waarom” , gebruik ik het meest voorkomende antwoord binnen mijn gezin….DAAROM!