“Sjoukje Hieminga”
zeg ik door de telefoon tegen de meneer van de belastingdienst, afdeling
kinderopvangtoeslag.
“Met O.U, net als
Sjoukje Dijkstra, maar dan dus Hieminga, met een H”.
“Het gaat om Cato,
met een C, gewoon C. A.T. O.”. “Ja en Kaljee, met een K, zoals je het zegt,
dubbel EE”.
“De oudste heet Puk”…”ja, Puk, zonder
C”….”Waarom? nou dat vond ik belangrijk toen ik zwanger was, u weet wel,
hormonen!” “Cato heeft Puk haar C gekregen” grap ik nog.
Het blijft even stil en ik vermoed dat
deze meneer niks weet van vrouwen, hormonen of humor in het algemeen.
“Ze staat er in
niet in? “Nee, dat kan kloppen, zij heeft een andere achternaam: Pouleijn”.
“Met O.U en een IJ, ja, die van ijs, met puntjes.” “En dan ook nog een E
ertussen: P.O.U.L.E.IJ.N. zo ja”
Eens een Hieminga,
altijd een Hieminga. Mijn achternaam verandert niet, voor welke knappe prins
dan ook. En met twee verschillende vaders krijg je dit. Drie achternamen in een
vierpersoonshuishouden. Een samengesteld gezin, een villa kakelbont. Gezellig, maar in veel gevallen
ontzettend onpraktisch. Helemaal omdat, onze namen niet zo makkelijk zijn als
de Jong, de Vries of Jansen. Toch zou ik niet anders willen, Hieminga hoort en blijft
bij mij. Trots onderdeel van het Hiemingajes.
Het is vooral voor
buitenstaanders lastig. Als je ons Fam. Kaljee noemt, sluit je er twee buiten
en Fam. Hieminga, dat ben ik in mijn eentje. Bij de gezamenlijke tandarts staan
de meiden onder hun vaders naam geregistreerd, maar dat zijn dus twee adressen.
De tandarts kent ons allemaal, maar voor de assistente blijft het ingewikkeld.
Ze zucht diep, als ik bel, dat Vinn en Guusje, wel Pouleijn heten, en bij Puk
horen. Maar de kinderen zijn van mijn ex en zijn nieuwe vrouw. Dat ik met Puk
en Cato kom. “Kaljee heet die laatste, ik spel het wel even…”
Voor anderen niet handig
dus, drie bijzondere namen in een gezin. Maar who cares? Zo’n achternaam
gebruik ik thuis alleen als ik echt kwaad ben. Ze schieten bij mij pas echt in
het gareel als ik ze bij voor- en achternaam tot de orde roep. Veranderen doen
we niet, we blijven lekker spellen. Alleen onze gezinsslogan hebben we wat
aangepast: Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker!
Sjoukje Hieminga….
met H.I.E
Oja! Hier één Van Rouendal (O U, nee géén W). Ja, met één A. Nee, VAN Rouendal. En drie Wildemannen, dat is makkelijk. Voornamen ook, alhoewel ik soms een Nienke heb ipv een Minke.
BeantwoordenVerwijderenHaha ja Rouendal is er ook zo een!
Verwijderen