taai taai challenge

We worden er mee doodgegooid. Planken, squaten, fotograferen en the “30 days beach body challenge”. Alles om gezonder, strakker en blijer te worden.

Vorig jaar gooiden we wereldwijd liters ijswater over ons heen in de strijd tegen  ALS en noemden dat “the ice bucket challenge”. Nou ja, een heleboel mensen deden dat, ik heb gewoon gedoneerd. Ik vond het een nogal uit de hand gelopen hype en daarbij haat ik koud water en helemaal in combinatie met ijsklontjes.

Afgelopen zomer leerde ik van mijn dochter de “jelly bean boozled challenge”. Dan koop je een doosje Jelly beans waarvan dezelfde kleuren, niet dezelfde smaak hebben. Je vriendinnetje en jij hebben dan allebei een lichtgroene bean, waarvan de ene naar kiwi smaakt en de ander naar kots. Of poep, of rotte eieren, of pis. Hilarisch natuurlijk en dat voor de prijs van 4,99 per doosje. Even ter vergelijking: een normaal zakje jelly beans kost een euro. Ook deze uitdaging heb ik aan me voorbij laten gaan.

In september kwam ze met een nieuwe challenge: “Dorito’s roulette”. Hetzelfde idee. Een zak driehoekchips waarvan de meeste prima te nassen zijn. Maar waar ook  chips tussen zitten die zo pittig zijn, dat je de rest van de dag met tranen in je ogen en een fles spa blauw aan je mond rond loopt. En ik kan het weten, want een chipschallenge is echt iets voor mij.

Op mijn sportschool hebben we momenteel de “rope jump challenge” en hoewel ik beter kan touwtje springen dan Rocky, doe ik uit principe niet mee. Het woord “challenge” komt me allang de neus uit. Het idee dat alles maar een challenge moet zijn doet me net zo kokhalzen, als de uitspraak dat er “geen problemen zijn, enkel uitdagingen”.

Afgelopen week vertelde mijn brugklasdochter over school. Een klasgenootje had thuis de “flauwval challenge” gedaan. Op je hurken zitten, diep in en uit ademen, omhoogkomen en nog wat handelingen. Doe je dat goed, dan val je flauw. Natuurlijk had hij het voorval gefilmd en op de groepsapp gezet. Zijn klasgenootjes vonden dat belachelijk en eng, wat hem stimuleerde om het op school nogmaals te doen. Ook hier lukte het, alleen viel hij precies daar flauw, waar net geen vriendje stond om hem op te vangen. Het stoere knulletje ging met een lichte hersenschudding naar huis. Gelukkig vond mijn dochter dit alles ontzettend stom en de jongen in kwestie een verschrikkelijke idioot.

Tijdens het schrijven eet ik een hele berg taai taai, die op moet voor de kinderen over een half uur thuiskomen, aanvallen en ik de kruimels op kan vegen. Het was even dooreten, maar het is gelukt. Misschien moet ik die eens lanceren: ”de taai taai challenge”